to breathe, to respire, to puff;
to blow;
to inspire;
to exhale, to emit;
— զօդ, to breathe, to take breath, to respire;
զհուր —, to send forth or emit fire, to break into a volcanic eruption;
— չարախօսութիւն, to whisper in the ears, to accuse in secret;
շնչեսցեն հողմք, let the winds blow;
let the storm rage;
շնչէ հողմն ուժգին, the wind blows hard;
շնչեաց հողմն աջողակ, a fair or favourable wind arose.
πνέω spiro, flo ἑμπνέω inspiro διαπνέω perflo ὐποπνέω sufflo φυσάω, ἑκφυσάω exsufflo, exspiro συρίζω, διασυρίζω sibilo. Շունչ կամ սիւք ի դուրս բերել. փչել. սփռել ի ներքուստ արտաքս. ազդել.
Որ շնչեաց ի նա զշունչն ազդեցութեան. (Իմ. ՟Ժ՟Ե. 11։)
Վեսուբ լեառն ի գլխոյ շուրջ զդեղսն եւ զքաղաքսն այրեաց։ Յողիացւոց կղզիսն հուր շնչեալ երեւեցաւ. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Չարասէր մոգապետն հանդերձ մեծ հազարապետաւն շնչեաց չարախօսութիւն, եւ բորբոքեաց զթագաւորն իբրեւ զհուր անշիջանելի. (Եղիշ. ՟Բ։)
Արջք եւ ինձք, որ զբարկութիւն եւ զմահն շնչէին. (Եւս. պտմ. ՟Ը. 7։)
Հաստատուն կերակուրն շնչեցեալ ի նմանէ. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Իբրեւ պղպջակի՝ ի նոսա բարկութեանն պայթեցելոյ՝ շնչեցաւ այտումն. (Բրս. բարկ. (որպէս թ)։)
ՇՆՉԵԼ, չ. Հնչել հողմոյ, կամ նման հողմոյ. եւ Շչել.
Եթէ հողմ շնչէր (կամ հնչէր)։ Շնչեսցեն հողմք։ Ե՛կ հարաւ, շնչեա՛ ի պարտէզ իմ։ Ի շնչել հարաւոյն։ Իբրեւ զհողմ որ ցօղագին շնչիցէ։ Ոգի տեառն շնչեաց ի նա։ Շնչեաց ի նոսա, եւ ցամաքեցան.եւ այլն։
ՇՆՉԵԼ. Առնել տուրեւառ շնչոյ.
Ընդէ՞ր բնաւ եմք եւ գոմք, եւ շնչեմք եւ շրջիմք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 11։)
Խօթացեալ ինչ ի շնչականացն մասանց, փոքր եւ խիտ շնչեմք. (Նիւս. բն.։)
Եթէ եւ առ դոյզն մի շնչելեացս փող (յն. փող շնչառութեան) արգելցի, մահ ի վերայ հասանէ. (Փիլ. բագն.։)