adj.

filial.

adj.

ὐικός filialis. Սեպհական որդւոյ.

Յերիս բաժանի առ աստուած սիրոյն համբարձումն, ի ծառայականն, ի վարձկանականն, ի յորդիականն. (Տօնակ.։)

Հայրն գորովագութ, որդիական քո կոչմանդ զգօնութեան խրատն, եւ այլն. (Ճ. ՟Ը.։)

Ընդ աջմէ հօր ասելովն՝ զորդիական պատիւն յայտ առնէ. (Ի գիրս խոսր.։)

Աստուածածնօղ աստուածութիւն ասէ զհայր, եւ որդիական աստուածութիւն ասէ զորդի. (Մաքս. ի դիոն.։)

Աստուած իմ, հոգի՛ հայրական եւ որդիական, որ ելանես ի հօրէ, եւ առնուս. յորդւոյ. աստուած իմ, հոգի՛ հօր եւ որդւոյ. (Մարաթ.։)