s.

sonship, filiation.

s.

ὐιότης, ὐική filiatio. Որդի գոլն. վիճակ որդւոյ. որդիական իսկութիւն. գրի եւ ՈՐԴՒՈՒԹԻՒՆ. որպէս եւ Որդիոյ, իբր որդւոյ. զի Ի եւ Ւ շփոթին ի գրչաց.

Յորդիութենէն հայրութիւն իմանի, եւ անդրէն դարձեալ ի հայրութենէ որդիութիւնն։ Ամենայն հայրութիւն եւ որդւութիւն։ Զի որոշեսցէ ի մէջ որդիութեանն եւ ծառայութեանն։ Ի կոյսն միայն յարելով զորդւութեանն անուն. (Կիւրղ. գանձ.։ Դիոն. ածայ.։ Նանայ.։ Կիւրղ. ղկ.։)

Զհարազատութիւն որդիութեան նորա առաջի արկանեմք. (Խոսր.։)

Հայրենական գութ, եւ որդիութեան աղէտ։ Զորդիութեանն եւ սննդեանն հատուցանել պարտս. (Մագ. ՟Ժ՟Դ։)

Զգօնացան յիմաստս որդիութեան աստուծոյ. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Զմնացեալսն յորդիութեան խրատէ սողոմոն. (Արշ.։)

Զերիցութիւն որդւութեան հրէիցն ուսանիմք ի գրոց. (Լմբ. յանառակն։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif որդիութիւն որդիութիւնք
accusatif որդիութիւն որդիութիւնս
génitif որդիութեան որդիութեանց
locatif որդիութեան որդիութիւնս
datif որդիութեան որդիութեանց
ablatif որդիութենէ որդիութեանց
instrumental որդիութեամբ որդիութեամբք