sonship, filiation.
ὐιότης, ἠ ὐική filiatio. Որդի գոլն. վիճակ որդւոյ. որդիական իսկութիւն. գրի եւ ՈՐԴՒՈՒԹԻՒՆ. որպէս եւ Որդիոյ, իբր որդւոյ. զի Ի եւ Ւ շփոթին ի գրչաց.
Յորդիութենէն հայրութիւն իմանի, եւ անդրէն դարձեալ ի հայրութենէ որդիութիւնն։ Ամենայն հայրութիւն եւ որդւութիւն։ Զի որոշեսցէ ի մէջ որդիութեանն եւ ծառայութեանն։ Ի կոյսն միայն յարելով զորդւութեանն անուն. (Կիւրղ. գանձ.։ Դիոն. ածայ.։ Նանայ.։ Կիւրղ. ղկ.։)
Զհարազատութիւն որդիութեան նորա առաջի արկանեմք. (Խոսր.։)
Հայրենական գութ, եւ որդիութեան աղէտ։ Զորդիութեանն եւ սննդեանն հատուցանել պարտս. (Մագ. ՟Ժ՟Դ։)
Զգօնացան յիմաստս որդիութեան աստուծոյ. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Զմնացեալսն յորդիութեան խրատէ սողոմոն. (Արշ.։)
Զերիցութիւն որդւութեան հրէիցն ուսանիմք ի գրոց. (Լմբ. յանառակն։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | որդիութիւն | որդիութիւնք |
accusatif | որդիութիւն | որդիութիւնս |
génitif | որդիութեան | որդիութեանց |
locatif | որդիութեան | որդիութիւնս |
datif | որդիութեան | որդիութեանց |
ablatif | որդիութենէ | որդիութեանց |
instrumental | որդիութեամբ | որդիութեամբք |