consecration, state or condition of a Nazarene, of a monk;
vow, profession;
pilgrimage.
Վիճակ ուխտաւորի կամ նուիրելոյ աստուծոյ. ուխտադրութիւն. սրբութիւն. եբր. նէզէր. իբր նազովրացի գոլն.
Ուխտաւորութիւն սամուէլի. (Լծ. կոչ.։)
Ի ձեռն կնոջ մարտեաւ ընդ սամփսոնի, մինչեւ եհան ի նմանէ զուխտաւորութիւն նորա։ Գեղեցիկ էր սամփսոն յուխտաւորութեան եւ ի կուսութեան իւրում, եւ պոռնկութեամբ իւրով ապականեաց զուխտաւորութիւն իւր. (Մծբ. ՟Զ. ՟Ժ՟Է։)
Ի պատճառս ուխտաւորութեան հեռացաք ի սւորբ ծնողացն. (Եղիշ. միանձն.։)
Եթէ վասն պիղծ զկերակուրսն համարելոյ ուխտաւորէին, եւ ո՛չ ուխտաւորութիւնն նոցա յուխտաւորութիւն համարէր. (Եզնիկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ուխտաւորութիւն | ուխտաւորութիւնք |
| accusatif | ուխտաւորութիւն | ուխտաւորութիւնս |
| génitif | ուխտաւորութեան | ուխտաւորութեանց |
| locatif | ուխտաւորութեան | ուխտաւորութիւնս |
| datif | ուխտաւորութեան | ուխտաւորութեանց |
| ablatif | ուխտաւորութենէ | ուխտաւորութեանց |
| instrumental | ուխտաւորութեամբ | ուխտաւորութեամբք |