s.

sanctuary, holy place.

s.

որ եւ ասի ՈՒԽՏ, ՈՒԽՏՔ. Տեղի՝ ուր գնան հաւատացեալք յուխտ. որպէս անօրինական տեղիք յերուսաղէմ, եւ նշանաւոր տաճարք եւ վկայարանք սրբոց.

Եւ զամենայն ուխտատեղին՝ նախատանօք այպանէին. (Ներս. մոկ.։)