s.

violation of a wow, of a convention, contravention, breach, infraction of treaties;
transgression.

s.

ἁσυνθεσία, τὸ ἁσύνθετον praevaricatio. Անցանելն զուխտիւ. պատուիրանազանցութիւն.

Արդարացոյց զանձն իւր ապստամբութիւնն իսրայէլի առ ուխտազանցութեամբնն յուդայ. (Երեմ. ՟Գ. 11։)

Ես եւ արդարութիւն ուխտապահութեանն ի միասին կռուեմք, եւ դու եւ ուխտազանցութեանն ստութիւն ի միասին էք. (Փարպ.։)

Գովեցաւ անառակ որդին առ անդարձիս ուխտազանցութիւն։ Բազմօրինակ ուխտազանցութիւնս. (Նար. ՟Զ. ՟Ձ՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ուխտազանցութիւն ուխտազանցութիւնք
accusatif ուխտազանցութիւն ուխտազանցութիւնս
génitif ուխտազանցութեան ուխտազանցութեանց
locatif ուխտազանցութեան ուխտազանցութիւնս
datif ուխտազանցութեան ուխտազանցութեանց
ablatif ուխտազանցութենէ ուխտազանցութեանց
instrumental ուխտազանցութեամբ ուխտազանցութեամբք