violator or breaker of a vow, of a convention;
infringer, transgressor, offender;
false-hearted, unfaithful, perfidious.
Որ զանցանէ զուխտիւ. ուխտադրուժ. ուխտակորոյս. եւ իբրեւ Ուխտազանցական.
Ուխտազանց ի միաբանութենէս մերմէ որոշեսցի։ Ի ներքին ընտանեաց՝ դրժողաց ուխտազանցաց։ Զուխտազանցդ օրինացն աստուծոյ. (Փարպ.։ Արծր. ՟Գ. 12։ Տէր Իսրայէլ. հոկտ. ՟Ի.։)
Ուխտազանց եղեն յաստուծոյ հարցն իւրեանց. (՟Ա. Մնաց. ՟Ե. 25.) յն. ἁθετέω praevaricor.
Ի ձեռն ուխտազանց յանցաւորութեանն. (Եղիշ. դտ.։)