adj.

causative, causal.

adj.

ἱτιατός caussatus, effectus. Պատճառաւորն. գործ. արգասիք.

Եկեսցուք ի պատճառականացն ի պատճառն կոյս. (Դիոն. եկեղ.։)

Պատճառն պատճառականաց անեղն էն. (Ոսկիփոր.։)

Կամ Ուր իցեն պատճառանք ինչ.

Բայց մի՜ բարուր պատճառական՝ դըներ զհասակդ մանկական. (Շ. առ ապիրատ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Պատճառականութիւն, ութեան

Voir tout