parity of rank;
participation in the same honour or glory.
ὀμοτιμία honoris aequalitas, par dignitas. Պատուակիցն գոլ՝ ըստ ամենայն առման.
Յաղագս ի միասին պատուակցութեանն եւ համագոյութեան միածնին։ Խոնարհեցար ի պատուակցութենէ հօր՝ լինել ի կերպարանս ծառայի. (Ածաբ. խչ.։ Սարկ. աղ.։)
Սեղանքն պատուակցութեան զառաւելութիւն ցուցանէ. (Կիւրղ. ղկ.։)
Աթոռովն զառաւել ճոխութիւնն եւ զպատուակցութիւնն գուշակէ։ (Երզն. մտթ.։)
Հռոմն առաջին՝ այսպէս պատուէ զժողովն չորրորդ (զոյգ ընդ երիցն առաջնոց). սապէս պատուակցութեամբ ընդունի եւ մեց աթոռն աղեքսանդրի, եւ այլն. (Փոտ. առ աշոտ.։)
Ի պատուակցութիւն Յիսուսի ի վեր ելանել. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պատուակցութիւն | պատուակցութիւնք |
| accusatif | պատուակցութիւն | պատուակցութիւնս |
| génitif | պատուակցութեան | պատուակցութեանց |
| locatif | պատուակցութեան | պատուակցութիւնս |
| datif | պատուակցութեան | պատուակցութեանց |
| ablatif | պատուակցութենէ | պատուակցութեանց |
| instrumental | պատուակցութեամբ | պատուակցութեամբք |