ն.

օրինադրել. պատուիրել.

Զնոյնս եւ բարէստեղծողն աստուած պատուիրանադրեաց։ Որ զսոյն միշտ իւր ի յիշումն առնել մեզ պատուիրանադրեաց. (Թէոդոր. մայրագ.։ Խոսր. պտրգ.։)

Որ առ պատուիրանադրեալն ոչ ձգտի հասնեալ կանոն, նա յահեկակողմանն դանտչէ խոտորեալ ճանապարհի. (Յհ. իմ. ատ.։)

Ոչ պատուիրանադրէր դարձեալ, թէ ոչ զի յաղթեալ լինէր. (Ճ. ՟Գ.։)