s.

observance, fulfillment of a commandment or order.

s.

պահումն կամ պահպանութիւն պատուիրանաց.

Ի լռել մարդոյն զպատուիրանապահութիւն՝ լռէր եւ աստուած զբարեգործութիւն։ Ի լռելն պատուիրանապահութեանն՝ լռէր եւ աստուածագործ հրաշքն. (Մամբր.։)

Սէրն Աստուծոյ՝ պատուիրանապահութեամբն ճանաչի. (Խոսր.։)

Այ պատուիրանապահութեամբն զնախանձելի զաստուածատուր իմաստութիւն պահեալ. (Ագաթ.։)

Հաստատուն կալ եւ մնալ ... ի պատուիրանապահութեան քո. (Ժմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif պատուիրանապահութիւն պատուիրանապահութիւնք
accusatif պատուիրանապահութիւն պատուիրանապահութիւնս
génitif պատուիրանապահութեան պատուիրանապահութեանց
locatif պատուիրանապահութեան պատուիրանապահութիւնս
datif պատուիրանապահութեան պատուիրանապահութեանց
ablatif պատուիրանապահութենէ պատուիրանապահութեանց
instrumental պատուիրանապահութեամբ պատուիրանապահութեամբք