patrician, noble.
Բառ յն. եւ լտ. բադրի՛գիոս, բադրի՛չիուս . πατρίκιος, εὑπατρίδης patricius. Մի յաւագանւոյ՝ իբրեւ հայր հայրենեաց՝ զկնի ծերակուտի. բդեաշխ. նախարար. պարետ. եպարքոս.
Ռոմիղոս ... ծերս ազնուականս հարիւր՝ սինկղիտիկոս արար. եւ որ ըստ նոցանէն էին՝ պատրիքս կոչեաց. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Խորհեցան իշխանք չարիս ինչ զչորից պատրկաց նորա։ Ես եթէ պատրիկ լեալ էի, ոչ եւս տեսանէի զձեզ. (Վրք. հց. ՟Ծ՟Դ։)
Եհաս պատրիկն (աշոտ) զօրօք իւրովք։ Եհաս պատրիկն հայոց ի թիկունս օգնականութեան. (Ղեւոնդ.։)
թողու փոխանակ իւր զվարդ պատրիկն։ Յաջորդէ զիշխանութիւնն աշոտ պատրիկ. (Ասող. ՟Բ. 2. 4։)
Պատրկաց պատրիկ արարեալ զանդոկ, վախճանի անդէն. (Ուռպ.։)
Զորդիս նորա առնէր պատրիկունս. (Կաղանկտ.։)