patriciate.
Իշխանութիւն պատրկաց.
Տայր նման իշխանութիւն պատրկութեան ի վերայ աշխարհիս հայոց։ Հաստատեցաւ իշխանութիւն պատրկութեանն աշոտի. (Ղեւոնդ.։)
Յանճառ եւ երանաւէտ կեանս տարեալ ի խոնարհագոյն աշտիճանէ անթիպատ պատրկութեան՝ թագաւորեցոյց. (Մագ. ՟Կ՟Ե։)
Տուեալ զհիպատաւորութեան պատիւն, այսինքն ապուհիւպատ պատրկութեան. (Ասող. ՟Բ. 6։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | պատրկութիւն | պատրկութիւնք |
accusatif | պատրկութիւն | պատրկութիւնս |
génitif | պատրկութեան | պատրկութեանց |
locatif | պատրկութեան | պատրկութիւնս |
datif | պատրկութեան | պատրկութեանց |
ablatif | պատրկութենէ | պատրկութեանց |
instrumental | պատրկութեամբ | պատրկութեամբք |