holy, sacred;
pure, clean, exempt, spotless, stainless, immaculate;
divine, godly, innocent;
saint;
*patron;
holily;
—ն սրբոց, the Holy of Holies;
— առնել, to sanctify, to purify;
— առնել զաստուած, to glorify God;
— առնել զանձն, to offer, consecrate or devote oneself.
(լծ. ար. շէրէֆ. պ. սիւրպէ. հյ. ջուրբ. եւ այլն). ἄγιος sanctus ἰερός sacer καθαρός purus ἅγνος castus ὄσιος honestus, pius σεμνός reverendus եւ այլն. Մաքուր. անարատ. յստակ. եւ նուիրական. աստուածային. սրբազան. աստուածարեալ. վեհ. վսեմ. արգոյ. ընտրեալ. եւ ողջախոհ. պարկեշտ. նազելի. արդար. անմեղ. եւ Երանեալ.
Երկիր սուրբ։ Օր սուրբ։ Սիրտ սուրբ։ Վասն մեծի եւ սրբոյ անուանն իւրոյ։ Համբառնալ զսուրբ ձեռս։ Բանք տեառն սուրբ են։ Եցկիւղ տեառն սուրբ։ Բանք սրբոց պարկեշտ են։ Զսուրբ սպաս սեղանոյն։ Զսուրբ մատեանսն։ Սուրբն՝ որ ի սուրբս բնակեալ է։ Սուրբ, սուրբ, սուրբ, տէր զօրութեանց.եւ այլն։
Ըստ մեզ՝ սուրբն մաքուր ասի. (Խոսր. պտրգ.։)
Զի՞նչ ասես գոլ զսուրբն, եւ զինչ զանսուրբն։ Այն ինչ՝ որ աստուածոցն սիրելի է, իցէ սուրբ, եւ ոչ սիրելին անսուրբ։ Վասն զի սուրբ է, ուրեմն սիրի. այլ ոչ վասն զի սիրի, վասն այնորիկ սուրբ է. (Պղատ.)
Սուրբ լինել կարծեմ զվայելուչ եւ զպատուականն. (Բրս. հց.)
Ոչ է նա առանձին սուրբ՝ յստակ լուսով. (Եղիշ. ՟Ը։)
աղօթք իմ սուրբ էին (ասէր յոբ). վասն զի սուրբ էր ի սրամտութենէ եւ ի բարկութենէ. (Իսիւք.։)
Գինի որչափ սուրբ իցէ, մրուր լինի.. (Կիւրղ. ծն.։)
Այսպէս ի սուրբս հայրն. այսինքն սուրբ հայրն. (Յհ. իմ. երեւ.)
Որպէս եւ տէրն ի սրբում աւետարանին ասէ. (Նար. երգ.։)
Զոր փրկեցեր պատուական արեամբդ քո սրբոյ. (Բրս. հին ճշ.։ եւ Շար.) (այսինքն սրբով. կամ սրբութեանդ քոյ։)
ՍՈ՛ՒՐԲ մ. καθαρά sancte. Սրբաբար. սրբութեամբ.
Սուրբ նայել ոչ կարէին. (Ոսկ. ես.։)
Կրօնաւոր յայնժամ միայն սուրբ աղօթէ, յորժամ կացցէ յաղօթս հանդարտեալ եւ անզբաղ խորհրդով. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)