Սպառնական

adj.

ἁπειλητικός pertinens ad minas, quod minatur, minax, comminatarius. Նշանակ սպառնալոյ. ցուցակ սպառնալեաց. ուր իցեն սպառնալիք.

Սպառնական խստաբանութեամբ յղէ առ նա պատգամս. (Արծր. ՟Բ. 2։)

Ընդ սպառնականացն բանից ողոքական սփոփանս. (Նար. ՟Հ՟Գ։)

Սպառնական է բանս. թերեւս երկիցեն ի սաստէն. (Լմբ. առակ.։)

Մարգարէքն քանի՞ սպառնական բանս մարգարէանային. (Լաստ. ՟Ժ՟Է։)

Ամպն լուսաւոր, եւ ձայնն ոչ սպառնական, այլ հեշտական. (Երզն. մտթ.։)

Ի խոշոր լեզուէն առաջնոյ՝ հոնն սպառնական, պարսիկն պերճական. (Վրդն. պտմ.։ 2)