belonging to servants or to service, servile;
servant.
λειτουργικός, ὐπεργητικός, διακονικός ministralis, administratorius. Որ ինչ անկ է սպասաւորաց կամ սպասաւորութեան եւ պաշտաման, եւ հարկաւոր, որպէս սպասահարկու.
Որ զմարմնով եւ արտաքոյ՝ սպասաւորական գործեաց բան ունելով. (Փիլ. լին. ՟Բ. 71։)
Կալ մնալ ի սպասաւորական հնազանդութեան սուրբ թագաւորութեանդ. (Ոսկիփոր.։)
Առանց յապաղանաց ամենայն արարածք սպասաւորականք զհրամանս կատարեսցեն. (Ագաթ.։)
Ասել զնա ո՛չ ստացուած միայն, այլ եւ ի սպասաւորական զնա գոլ հոգւոց. (Աթ. ՟Ժ՟Բ։)
Ո՞չ ամենեքին են սպասաւորական հոգիք ի պաշտօն առաքեալք. (Կիւրղ. գանձ.։)
Են ինչ՝ որ սպասաւորականք են, եւ են ինչ՝ որ պետականք. իսկ սպասաւորականք՝ զգայականքն. (Նիւս. բն. ՟Զ։)