hy    |   fr

Սպասարար, աց

adj.

serving, providing, purveying;

s.

functionary.

adj.

Սպասահարկու. պաշտօնեայ. կամակատար.

Զաբէլ սպասարար եւ գահաւոր. (Խոր. ՟Բ. 7։)

Պետրոս արմատ բարի, եւ սպասարար հուր. (Ճ. ՟Ա.։ 7)