Ստորասութիւն. ի ստորեւ եդեալ հաստատութիւն բանի. խոստովանութիւն. առասացութիւն. բան. ճառ.
Ուռթիւ ստորասացութեամբ երկիրպագցուք. (Թէոդոր. խչ.։)
(Ի) յետ այսորիկ ի ստորասացութեան եդաք. (Սոկր. ՟Բ. 1։)
Աստիկեցի հոմերական ստորասացութիւնս ելլենական հանճարով։ Շարամանեալ յոլորտս ստորասացութեամբ։ Այսոքիկ էին քոյն ստորասացութիւն անտիութեան կամ անտեղեկութեան. (Մագ. ՟Ե. ՟Ի՟Գ. ՟Ծ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ստորասացութիւն | ստորասացութիւնք |
| accusatif | ստորասացութիւն | ստորասացութիւնս |
| génitif | ստորասացութեան | ստորասացութեանց |
| locatif | ստորասացութեան | ստորասացութիւնս |
| datif | ստորասացութեան | ստորասացութեանց |
| ablatif | ստորասացութենէ | ստորասացութեանց |
| instrumental | ստորասացութեամբ | ստորասացութեամբք |