adj.

furnished with rails or bars, grated.

adj.

Կապեալ՝ զօդեալ՝ վանդակօք.

Վանդակակապ մարտկոցս մեքենալիւք ի վերայ փղացն կազմեցին. յն. փայտեղէն. (՟Ա. Մակ. ՟Զ. 37։)

Կազմել զվանդակակապ կազմած երկաթեղէն պարսպին (կամ պարիսպն), եւ աղխել զդուռն. (Ղեւոնդ.։ յորմէ եւ Ասող. ՟Բ. 14։)

Ի տաճարս մայրայարկս՝ կոփածոյս դրօշեալ վանդակակապ. (Եփր. մն.։)