ruin, destruction;
ածել —, to devastate, to desolate, to ruin, to lay waste.
Վանդելն, իլն. եղծումն. քանդումն.
Վանդումն եւ աւերումն ստացուածոց։ Յաւար եւ ի չարաչար վանդումն։ Տարազարդ հարուածովդ զանձեւութեանց քաղաքացն ածեն վանդումն։ Հինահարութեան վանդումն. (Պիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վանդումն | վանդմունք |
| accusatif | վանդումն | վանդմունս |
| génitif | վանդման | վանդմանց |
| locatif | վանդման | վանդմունս |
| datif | վանդման | վանդմանց |
| ablatif | վանդմանէ | վանդմանց |
| instrumental | վանդմամբ | վանդմամբք |