hy    |   fr

Վանեցի

cf. Վանական.

adj. s.

որպէս ռմկ. վանքցի. այսինքն Վանական, բնակեալն ի վանս, աբեղայ.

Առեալ իւր առաջնորդ ի մերձակայ վանիցն ... ասաց վանեցին ... եհարց վանեցին. (Վրք. հց. ձ։)