soldier in camp.
ՎԱՇՏԻԿ ՎԱՇՏԿԱՆ ՎԱՇՏԿԱԿԱՆ. ա. Այր ի վաշտէ. զօրական. զինուոր. (լծ. լտ. վէ՛լէս, վէլի՛դիս)
Պակաս ինչ վաշակօք՝ արամբք ընտրելովք՝ քաջակորով հեծելօք. (Ուռպ.։)
Բայց սմբատայ եկեալ սակաւ վաշտականաւ զդուռն քաղաքին պահէ։ Արձակեաց զկանայս թագաւորին պարսից շապհոյ հանդերձ ժանուարօք եւ վաշտկանօք. (Խոր. ՟Բ. 43։ Բուզ. ՟Գ. 4։)
Պատուէր տայր վաշտկական զինուորացն՝ յառաջել քան զբանակն. (Յհ. պտմ. առ Լեհ.։)