hy    |   fr

Տեսակաւոր

adj. gr.

specified.

adj.

Ունօղ զտեսակ որոշեալ, մասնաւորեալ, յատկացեալ. այսինքն տեսակաւոր անուն որ զհասարակական ինչ էութիւն ասէ ՛Ըստ ինքեան). (Երզն. քեր.։)

Պետրոս երագ ցանգորդ, եւ վաստակաւոր ազգի տեսակաւոր. (Ճ. ՟Ա.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տեսակաւոր տեսակաւորք
accusatif տեսակաւոր տեսակաւորս
génitif տեսակաւորի տեսակաւորաց
locatif տեսակաւորի տեսակաւորս
datif տեսակաւորի տեսակաւորաց
ablatif տեսակաւորէ տեսակաւորաց
instrumental տեսակաւորաւ տեսակաւորաւք