specific.
ՏԵՍԱԿԱՐԱՐ եւ ՏԵՍԱԿԱՐԱՐՈՒ. εἱδοποιός specificus. Որ առնէ եւ կացուցանէ զտեսակս.
Տեսակ տեսակարար յանտեսակսն. (Դիոն. ածայ.։)
Եւ որպէս մակդիր տարբերութեան՝ որ է որոշիչ տեսակաց եղելոց ընդ միով սեռիւ.
Բաժանելով տեսակարարօք տարբերութեամբք։ Իւրաքանչիւր ոք ի տարերցս ըստ լծորդութեան երկուս որակութիւնս ունի ըստ լծորդութեան երկուս որակըութիւնս ունի զտեսակարարս զնա. (Պորփ.։ Նիւս. բն.։)
Բաղկացականքն եւ կամ բաժանականքն՝ տեսակարարուք ամենեքեան կոչին։ Վասն ոչն գոլոյ որպէս յատկապէս տեսակարարուքն ասացեալք տարբերութիւն. (Պորփ.։)