dispersion, diffusion, scattering;
— մտաց, distraction;
— ուխտի, violation, transgression.
διασπορά, διασκορπισμός dispersio, discerptio, dissipatio. Ցրելն, իլն. ցրուումն.
Եթէ իցէ ցրումն քո ի ծագաց երկրի մինչեւ ի ծագս երկրի։ Տաց զքեզ ի ցրումն ընդ ամենայն թագաւորութիւնս երկրի։ Ժողովեա՛ զցրումն գերութեան մերոյ։ Ի կատարել ցրման ձեռին ժողովրդեանն. (Օր. ՟Լ. 4։ Երեմ. ՟Լ՟Դ. 18։ ՟Բ. Մակ. ՟Ա. 27։ Դան. ՟Ժ՟Բ. 7։)
Ցրումն ամպարշտաց՝ թագաւոր իմաստուն. (Առակ. ՟Ի. 26.) յն. ցրիչ, կամ հոսիչ. λικμήτωρ ventilator.
Ցրումն ոսկերաց. (Ածազգ. ՟Է։ Փարպ.։)
Ցրումն եւ բաժանումն լեզուաց. (Անան. եկեղ։)
Շփոթ եւ ցրումն անդամոցն. (Ոսկ. ՟ա. թես.։)
Որպէս յաշտարակէն ցրումն, նոյնպէս ի խաչէն ժողովումն. (Ճ. ՟Ե.։)
Զնետսն ձգել ի ցրումն թշնամեաց։ Ի ցրմանէն ժողովել զմեզ. (Խոսր.։)
Ի մահուանէ ի կեանս, ի ցրմանէ ի ժողովումն (կոչէ եկեղեցի). (Եղիշ. յես.։)
Զսուր եւ զցրումն ի գերութիւն. (Նանայ.։)
Զի մի՛ ցրումն արասցեն մտաց նորա։ Զոր ի յաղօթսն զհեղգութիւնն մեր, եւ զցրումն մտաց մերոց ի սաղմոս. (Ագաթ.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ցրումն | ցրմունք |
| accusatif | ցրումն | ցրմունս |
| génitif | ցրման | ցրմանց |
| locatif | ցրման | ցրմունս |
| datif | ցրման | ցրմանց |
| ablatif | ցրմանէ | ցրմանց |
| instrumental | ցրմամբ | ցրմամբք |