hy    |   fr

Փաղաքշութիւն, ութեան

s.

cf. Փաղաքշանք.

cf. ՓԱՂԱՔՇԱՆՔ.

Դէպ եւ վրէպ բանից փաղարշութիւն. (Եւագր. ՟Ժ։)

Փաղաքշութիւն սիրոյ, որով գերին ի ծառայութիւն. (Ոսկիփոր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif փաղաքշութիւն փաղաքշութիւնք
accusatif փաղաքշութիւն փաղաքշութիւնս
génitif փաղաքշութեան փաղաքշութեանց
locatif փաղաքշութեան փաղաքշութիւնս
datif փաղաքշութեան փաղաքշութեանց
ablatif փաղաքշութենէ փաղաքշութեանց
instrumental փաղաքշութեամբ փաղաքշութեամբք