to fall, to fall or sink in or down, to crumble, to fall or go to ruin.
ռմկ. փլլիլ. πίπτω, διαπίπτω cado decido, ruo. Անկանիլ, կործանիլ, տապալիլ.
Ինքն շինէր որմ, եւ նոքա ծեփէին, զի փլցի.. . քանզի փլանելոց էր։ Լեառն՝ որ փլանելոց է, փլցի. (Եղեկ. ՟Ժ՟Գ. 10։ Յոբ. ՟Ժ՟Դ. 18։)
Գուցէ եւ բաղանիք փլանիցին։ փլան լերինք ի ծով։ Բազում ապարանք փլեալ կործանեցան։ Թնդեալ տանիքն, եւ ի վայր փլուզեալ. (Եւս. պտմ. ՟Գ. 28։ Վրդն. սղ.։ Ճ. ՟Բ.։ Յհ. կթ.։)
Նմանութեամբ ասի.
Ոչ մարդկեղէն զօրութեամբ փլաւ ճակատն (մադիտնացոյց ). (Ոսկ. ես.։)