adj.

ըստ յն. բարեհայր. էւբա՛դօր. εὑπάτωρ . որպէս մականուն Եւպատովր, որ եւ ՀՕՐԱՄՈՅՆ ասի. որպէս թէ բարի հօր բարի զաւակ. թէպէտեւ երկոքեան չարք էին.

Վասն ընդ երեւելին (եպիփան) անտիոքայ, կամ ընդ քաջահայր որդի նորա ճակատամարտս. (՟Բ. Մակ. ՟Բ. 22։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քաջահայր քաջահարք
accusatif քաջահայր քաջահարս
génitif քաջահաւր քաջահարց
locatif քաջահաւր քաջահարս
datif քաջահաւր քաջահարց
ablatif քաջահաւրէ քաջահարց
instrumental քաջահարբ քաջահարբք