hy    |   fr

Քաջահմտութիւն, ութեան

s.

vast erudition, great knowledge;
— դպրութեանց, baccalaureate of sciences.

s.

Քաջ հմտութիւն. քաջուսումնութիւն. դիտաւորութիւն.

Ո՞ւմտացուքզսքանչելիսն, բնութեա՞նն ինչ իրաց, եթէ քաջահմտութեանն. (Սարկ. մարդեղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քաջահմտութիւն քաջահմտութիւնք
accusatif քաջահմտութիւն քաջահմտութիւնս
génitif քաջահմտութեան քաջահմտութեանց
locatif քաջահմտութեան քաջահմտութիւնս
datif քաջահմտութեան քաջահմտութեանց
ablatif քաջահմտութենէ քաջահմտութեանց
instrumental քաջահմտութեամբ քաջահմտութեամբք