cf. Քծինք;
 flattery, affected airs, adulation.
ՔԾՆՈՒԹԻՒՆ ՔԾՆՈՒՄՆ. cf. ՔԾԻՆՔ.
Այն քծնութիւն՝ որ յառաջն էր, ինչ ոչ օգնէ. (Եփր. համաբ.։)
Գիտէր զքծնումն քաղցրագոյն, եւ զկատարումն դառնագոյն. (Յհ. կթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | քծնումն | քծնմունք | 
| accusatif | քծնումն | քծնմունս | 
| génitif | քծնման | քծնմանց | 
| locatif | քծնման | քծնմունս | 
| datif | քծնման | քծնմանց | 
| ablatif | քծնմանէ | քծնմանց | 
| instrumental | քծնմամբ | քծնմամբք |