s.

cf. Քծինք;
flattery, affected airs, adulation.

ՔԾՆՈՒԹԻՒՆ ՔԾՆՈՒՄՆ. cf. ՔԾԻՆՔ.

Այն քծնութիւն՝ որ յառաջն էր, ինչ ոչ օգնէ. (Եփր. համաբ.։)

Գիտէր զքծնումն քաղցրագոյն, եւ զկատարումն դառնագոյն. (Յհ. կթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քծնումն քծնմունք
accusatif քծնումն քծնմունս
génitif քծնման քծնմանց
locatif քծնման քծնմունս
datif քծնման քծնմանց
ablatif քծնմանէ քծնմանց
instrumental քծնմամբ քծնմամբք