examiner;
inquisitor;
controller;
fault-finder;
critic;
— գրոց, censor.
ἑκζητιτής, στοχαστής եւ այլն. exquisitor, conjector. Այն որ քննէ, խուզարկու.
Առասպելախօսք քննիչք իմաստութեան։ Զգատաւո եւ զմարգարէ եւ զքննիչ եւ զծեր. (Բարուք. ՟Գ. 29։ Ես. ՟Գ. 3։)
Քննիչ է սրտի եւ երիկամանց։ Այլ է այդոցիկ դատաւոր, եւ աներեւութից քննիչ։ Ո՞րք ճշմարտութեանն են՝ քննիչք։ Հնազանդել պարտիք, եւ ոչ քննիչք լինել. (Ագաթ.։ Ածաբ. մկրտ.։ Պրպմ. ձ։ Մխ. առակ.։)
Քննիչքն ամենայն մեղաց՝ չար հոգիք։ Տեսի զքննիչս հոգւոց, որք դէմ ելին. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)