s.

examination.

cf. ՔՆՆՈՒԹԻՒՆ. եւ πολυπραγμοσύνη curiositas եւ sollicitudo. Հետազօտութիւն. փորձ. վարանք.

Բանի քննմամբ բաւականապէս՝ գերազանցեալն հասանել իմաստութեան. (Պիտ.։)

Վախճան կատարէր քննման մտացն. (Առ որս. ՟Է։)

Եթէ անօրէն եւ խիստ իցէ (իշխանն), ի խրատ անօրինաց եւ ի քննումն արդարոց տուեալ լինին նա. (Եփր. հռ.։)

Զհեծեծութիւն քննըման նախարարացն երեցուն. (Եղիշ. ՟Ը։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քննումն քննմունք
accusatif քննումն քննմունս
génitif քննման քննմանց
locatif քննման քննմունս
datif քննման քննմանց
ablatif քննմանէ քննմանց
instrumental քննմամբ քննմամբք