examination.
cf. ՔՆՆՈՒԹԻՒՆ. եւ πολυπραγμοσύνη curiositas եւ sollicitudo. Հետազօտութիւն. փորձ. վարանք.
Բանի քննմամբ բաւականապէս՝ գերազանցեալն հասանել իմաստութեան. (Պիտ.։)
Վախճան կատարէր քննման մտացն. (Առ որս. ՟Է։)
Եթէ անօրէն եւ խիստ իցէ (իշխանն), ի խրատ անօրինաց եւ ի քննումն արդարոց տուեալ լինին նա. (Եփր. հռ.։)
Զհեծեծութիւն քննըման նախարարացն երեցուն. (Եղիշ. ՟Ը։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | քննումն | քննմունք |
accusatif | քննումն | քննմունս |
génitif | քննման | քննմանց |
locatif | քննման | քննմունս |
datif | քննման | քննմանց |
ablatif | քննմանէ | քննմանց |
instrumental | քննմամբ | քննմամբք |