cf. Քննութիւն.
cf. ՔՆՆՈՒԹԻՒՆ.
Գիտութիւն միոյն քննողութիւն միայնոյն է։ Զդատումն քննողութեան առնել։ Մի՛ վարկպարազի ինչ գործ վարկցիս յաստուածային իրս ձեռնամուխ լինել մարդկեղէն քննողութեամբ. (Եւագր. ՟Ի՟Ը։ Երզն. քեր.։ Տօնակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | քննողութիւն | քննողութիւնք |
| accusatif | քննողութիւն | քննողութիւնս |
| génitif | քննողութեան | քննողութեանց |
| locatif | քննողութեան | քննողութիւնս |
| datif | քննողութեան | քննողութեանց |
| ablatif | քննողութենէ | քննողութեանց |
| instrumental | քննողութեամբ | քննողութեամբք |