inimical to serpents;
ophiomacus;
ichneumon.
ὁφιομάχος qui serpentes oppugnat. Մարտնչօղ ընդդէմ օձի. եւ իբր Օձամարտական.
Եղջերուն օձամարտ է. (Գէ. ես.։)
յառակս օրինակաց բուսոցն բարուց օձամարտ պատերազմին. (Եւագր. ՟Ե։)
ՕՁԱՄԱՐՏ. գ. ὁφιομάχης, ἱχνεύμων ichneumon. կենդանի՝ թշնամի օձի. ազգ մարախոյ, կամ մուկն եգիպտական, ոսոխ կոկորդիլոսի.
Զջորեակդ, զխարտգուլ, զմարախ, եւ զօձամարտ. (Ղեւտ. ՟Ժ՟Ա. 22։)
Ջորեակն եւ գրուիճն եւ մարախն եւ օձամարտն. (Փիլ. այլաբ.։)
ՕՁԱՄԱՐՏՈՒ ԽՐԱՏ. Որպէս յն. Օձամարտական հանճար.
Արդ օձամարտու զխրնտս բարուցն հակառակ կարգեա՛. (Փիլ. այլաբ.։)