hy    |   fr

Օձակալ, ի

adj.

holding a serpent;

s. ast.

serpentarius.

adj.

ὁφιούχος anguitenens. Որ կալեալ ունի զօձ. մի յաստեղատանց. որպէս եւ օձնջրային.

օձակալ ասի գոլ ասկղեպիոս՝ վերատեսուչ բժշկականին ... փոխանակ պատկերի (արձականգնելոյ), ի ձեռն աստեղաց սրբազնեցին յերկինս. (Նոննոս.։)