Ա՜հ

s.

φόβος timor, metus Երկիւղ՝ մանաւանդ սաստիկ. սոսկումն. սարսումն. վախ. գօրգու, խավֆ, պաք, վէհմ.

Յահէ նորա խռովեցան։ Ահիւ եւ խնդութեամբ բազմաւ։ Անկաւ ահ ի վերայ նորա։ Եղեւ ահ ի վերայ ամենեցուն՝ որ լսէին զայս։ Լի եղեն ահիւ։ Ահ կալաւ զամենեսին։ Ահ պատեաց զնա։ Ահիւ մեծաւ տագնապէին։ Աշակերտ Յիսուսի ի ծածուկ վասն ահին հրէից։ Ահ եւ երկիւղ եւ սոսկումն մարմնոյ։ Յահ եւ յերկիւղ եւ ի դողումն. եւ այլն։

Երկիւղս եւ ահս մատուցանեն։ Տրտմութեամբք, ահիւք։ Ահիւք եւ պարգեւօք. (Փիլ.։)

Առ սիրով եւ ահիւ դիցն։ Եւ ձեզ ահ լիցի այս, եւ երկիւղ ի մահուանէ։ Որ կացեալ են յահի քում. (Ագաթ.։)

Ահք ներքնոց։ Անապակ ահիւք. (Եղիշ.։ Պիտ.։)

Ահ երկիւղի։ Ահս պակուցանօղս ի վերայ նորա հեղուին. (Յհ. կթ.։)

Յահագին ահիցն յայն ակնածելով։ Յորոց յահիցն սարսեալ. (Անան. եկեղ։)

Ահիւ զահն արտաքս հանէր. (Ոսկ. յհ.։)

Յոյժ ընդ ահիւ անկեալ է բնութիւնն մարմնոյ։ Զահ եւ զերկիւղ մարդոյն արկեալ է արարչին ի վերայ գազանաց. (Եղիշ. ՟Բ։ Եզնիկ.։)

Դողումն. τρόμος tremor դող. դիթրէյիշ. դիթրէմէ.

Տալ զահ եւ զերկիւղ քո առաջի ամենայն ազգաց։ Զահի հարեալ էին. (Օր. ՟Բ. 25։ Մրկ. ՟Ժ՟Զ. 8։)

Պակուցումն. հիացումն. ապշութիւն. արհաւիրք. ἕξστασις exstasis, terror, stupor. հեյրան. սերկէրտանլըգ. ույուշմագ.

Անկաւ ահ տեառն ի վերայ ամենայն ժողովրդեանն ... Եղեւ ահ ի տեառնէ։ Եղիցի ահ մեծ ի տեառնէ ի վերայ նոցա։ Ահ մեծ անկաւ ի վերայ նոցա. (Ա. Թագ.։ Զքր.։ Դան.։)

Երկիւղալի ինչ. ահաւորութիւն. սպառնալիք. չարիք.

Յերեւելն իւրում արդարոցն՝ զահ իւր յինքն ամփոփէր. (Ագաթ.։)

Յաներեւութից ոմանց՝ ահից զօրութիւն ընդոստուցանօղ մարդկան։ Գործեցին նմա ահս ապիրատս, եւ աշխարհաւեր կործանումն. (Յհ. կթ.։)

Յոր ոչ ինչ երկրաւոր ահք ազդել կարասցեն. (Խոսր.։)

ԱՀ ԱՐԿԱՆԵԼ. ἑκφοβέω exterreo Երկեցուցանել. զարհուրեցուցանել. վախցնել. գօրգութմագ.

Ահ ինչ արկանել ձեզ թղթովքս. (Բ. Կոր. ՟Ժ. 9։)

Ետուն զահ իւրեանց ի վերայ երկրին կենդանութեան։ (Եզեկ. ՟Լ՟Բ. 26.)

Ահ արկանել սրբոցն, կամ ամենայն քրիստոնէութեան. (Եղիշ. ՟Ը։)

Ահս պակուցանօղս զմիմեամբք արկանէին. (Խոր. ՟Ա. 10։)

ԱՀ ԱՌՆԵԼ. Նոյն ընդ վ.

Ահ առնելոյ իսկ էր. (Ճ. ՟Բ.։)

ԶԱՀԻ ՀԱՐԿԱՆԻՄ. Տե՛ս ի տառն ՟Զ։

ԱՌ ԱՀԻ. իբր մ. Առ երկիւղի. յերկիւղէն. վախէն, վախնալէն. գօրգուպ. գօրգուսունտան.

Առ ահին աղաղակեցին. (Մտթ. ՟Ժ՟Դ. 26։)

Առ յոյժ ահին ոչ կարէին ընտրել զիւրեանցն եւ զօտարացն. (Պիտ.։)

Առ ահի սրտիս ասէ՝ զայն գործեցի. (Յհ. կթ.։)

adv.

ԱՀԻՒ. φρικτῶς horribiliter Ահաւորութեամբ. արհաւրօք.

Ահիւ եւ տագնապաւ հասցէ ի վերայ ձեր. (Իմ. ՟Զ. 5։)

adv.

ԱՀ ԸՆԴ ԱՀ. մ. ὐφειμένως submisse Զանգիտելով. զգուշեաւ. մեղմով. վախվխելով, քաշուելով. գօրգարագ. չէքինէրէք.

Եւ ոչ այնուհետեւ ահ ընդ ահ խօսէր. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 12։)