hy    |   fr

Ախժինք, Ախժիք

s.

dregs.

s.

կամ ԱԽԺԻՔ. Աղտք ստորիջեալք. մրուրք. դիրտ. տօրթու.

Ուր առաւել լինի ծծումբ եւ ժիպակ եւ մրրկանք եւ ախժիք, եղեւ պղինձ, որ է մրուր արծաթոյ. (Ոսկիփոր.։)

Ամենայն ախժինքն ի յատակն նստի. (Վստկ. ՟Ճ՟Ծ՟Ա։)