vn.

to be confounded or ashamed.

ձ.

ԱԿՆԿՈՐԵՄ ԱԿՆԿՈՐԻՄ. Կորացուցանել զաչս. զերկիր նշմարել. ամօթապարտ գտանիլ. ամաչել. պատկառիլ. վար նայիլ, երեսը կախել. եիւզիւ աշազը օլմագ. ութանմագ.

Փոխանակ զի ակնկորեաց յերեսաց իմոց՝ ոչ ածից չարիս յաւուրս նորա. (Գ. Թագ. ՟Ի՟Ա. 29։)

Թէպէտեւ ակնկորիցես, թէպէտեւ քան զամենեսեան անարգ իցես. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 22։)

Ակնառուքն ակնկորին. (Ոսկ. ՟ա. թես.։)

Չարեօք ակնկորիլ. (Ոսկ. ես.։)