hy    |   fr

Աղանդութիւն, ութեան

s.

formule of a sect;
amulet, phylactery;
heresy.

s.

իբր կախարդութիւն, կիւսութիւն. γοητεία praestigiae, incantamentum

Զիա՞րդ եբաց զաչս քո, այս ինքն է՝ միթէ աղանդութեա՞մբ իւիք. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 2։)

Եւ իբր մոլորութիւն. հերձուած.

Աղանդութեանն արիանոսաց. (Բուզ. ՟Դ. 5։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աղանդութիւն աղանդութիւնք
accusatif աղանդութիւն աղանդութիւնս
génitif աղանդութեան աղանդութեանց
locatif աղանդութեան աղանդութիւնս
datif աղանդութեան աղանդութեանց
ablatif աղանդութենէ աղանդութեանց
instrumental աղանդութեամբ աղանդութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Նորաղանդութիւն, ութեան

Voir tout