adj.

cf. Աղքատիմաց.

adj.

ԱՂՔԱՏԻՄԱՍՏ ԱՂՔԱՏԻՄԱՑ Տկար եւ փանաքի իմաստիւք կամ իմացուածովք. անճարակ խելքով.

Աղքատիմաստ բնութիւնք մարդկայնոցս. (Աթ. խչ.։)

Աղքատիմաստ իմոց խոհարանաց շարժումն։ Իմով աղքատիմաստ բանգիտութեամբ. (Արծր.։)

Փոքր ի շատէ օրինակեալ աղքատիմաստ եւ աղօտ գիտութեամբ. (Զքր. կթ.։)

Ըստ իմում աղքատիմաց մտացս. (Անան. զղջ.։)

Տուաւ փոքր ի շատէ յաղքատիմաց եւ ի տկար իմաստից մերոց։ Աղքատիմաց մերով բանիւ. (Շ. թղթ.։)

Զիմ զաղքատիմաց եւ զդուզնաքեայ ընկալցիս բան. (Նիւս. ստէփ։)

Աղքատիմաց բայիւք զբանս յիշատակիս գրեցի. (Ասող. վերջ։)

Զայս չնչին եւ աղքատիմաց բան. (Սկեւռ. ես.։)