Ամբարտաւանատեաց

adj.

μίσυβρις. odio habens superbiam, alienus ab insolentia Ատեցօղ ամբարտաւանութեան եւ ամբարտաւանից. հպարտութենէ զզուած.

Ամբարտաւանատեաց, բարեսէր, ողորմած. (՟Գ. Մակ. ՟Զ. 8։)