adj.

all-bountiful, super-excellent, most excellent, best.

adj.

Որպէս ծայրագոյն բարի, մի միայն բարի քան զամենայն ինչ. (սեպհականեալ Աստուծոյ եւ աստուածայնոց) βέλτιστος. optimus. էն եյիսի, էլա. էվլա. մէվլա.

Ամենաբարի թագաւոր. (Պիտ.։)

Ոչ յաստուածուստ ամենաբարի գանձուցդ չարիս. (Նար.։)

Կամք ամենաբարի։ Կամք Աստուծոյ ամենաբարիք են։ Ամենաբարին Յիսուս. (Սարգ.։)

Լաւ ինչ ի լաւաց. ամենալաւ. πάγκαλος. omnino bonus, pulcherrimus. աղէկին աղէկը. փէք էյիսի.

Ամենաբարի տունկ, կամ իր, իրագործութիւն, ախորժակ, երանութիւն. (Պիտ.։)

Սեղան ամենաբարի. (ՃՃ.։)

Ամենաբարի էին միտք, ամենաբարի բարբառք։ Ո՛վ ամենաբարւոյ եւ աստուածավայելուչ կարգի։ Զկարգն իբրեւ զամենաբարի եւ զգովելի ընդունի։ Սքանչելեացն եւ ամենաբարեաց ընծայիցն. (Փիլ.։)

adv.

Որպէս ամենաբարւոք. կարի քաջ. խիստ աղէկ. փէք էյի. παγκαλῶς, βελτίστως, ἅριστα. optime, perpulchre

Ամենաբարի՛, ոչ զբերեալսն, այլ որք մատուցանէին զպատարագսն, յառաջ քան զպատարագելիսն՝ տեսանել ասէ զԱստուած. (Փիլ. լին. ՟Ա. 61։)