adj.

all-conquering, subduing all enemies, very victorious, that gains the advantage always.

adj.

ԱՄԵՆԱՅԱՂԹ եւ ԱՄԵՆԱՅԱՂԹՈՂ. Յաղթօղ ամենայնի եւ յամենայնի. ամենազօր, եւ քաջայաղթ. εὕνικος, καλλίνικος. victor egregius, invictissimus. որ ամմէնուն կըյաղթէ.

Ի փառս ամենայաղթ եկեղեցւոյ. (Եղիշ. ՟Ա։)

Ամենայաղթ տէրութիւն, կամ զօրութիւն, կամ խաչ. (Պիտ.։) (Շար.։)

Հայցէին յամենայաղթն Քրիստոսէ յաղթել մեծի պատերազմին։ Ամենայաղթ նահատակն Քրիստոսի. (Արծր.։)

Ամենայաղթ մարտիրոսօք, եւ ամենայն սրբովք. (Թէոդոր. կուս.։)

Երկիւղ ամենայաղթ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)

Եւ կարի՛ յաղթ. մեծ յոյժ. ընդարձակ. անհնարին. παμμεγέθης maximus, vastissimus, immanis

Ամենայաղթ ջուրքն՝ որ են ի վերայ երկնից. (Ճ. ՟Թ.։)

Երկնի ամենայաղթ գնացիցն շարժութեանց. (Դիոն. ածայ. ՟Դ։)