Ամուսնանամ, ացայ

չ.

Կապիլ ամուսնութեամբ. պսակիլ. փեսայանալ եւ հարսնանալ. կարգուիլ, պսակուիլ. էվլէնմէք. տիւնեայտ կիրմէք. նիքեահլանմագ. γαμέω, ἑπιγαμβρεύω, συνοικέω nubeo, affinitatem ineo, cohabito

Լա՛ւ է չամուսնանալ։ Ապա թէ՝ ոչ ունիցին ժոյժ, ամուսնասցին։ Ամուսնասցին ընդ նմա, եւ յարուսցես զաւակ եղբօր քում. եւ այլն։

Եւ ոչ միում ումեք կամէր ամուսնանալ. (Նոննոս.։)

Որ օրինօքն ամուսնացեալ իցէ. (Եզնիկ.։)

Ամուսնանան եւ զինուորին. (Պիտ.։)

Ընդ ամենայն մօտաւոր ընտանիսն ամուսնանային աներկիւղութեամբ. (Մեսր. եր.։)

Եւ գալ առ միմեանս ամուսնաբար. մերձաւորիլ. զուգիլ. գիտել. գիտենալ. մտանել. իրարու գալ. չիֆլէնմէք.

Եթէ առնուցու ոք կին, եւ ամուսնասցի ընդ նմա, եւ ատեսցէ զնա. (Օր. ՟Ի՟Բ. 13։)

Կին՝ որ յղի իցէ, մի՛ ամուսնասցի, մինչեւ ծնցի մանուկն. (Կանոն.։)

Ո՞ ամուսնացաւ ընդ երկիր կոյս, որ ծնաւ զԱդամ. (ՃՃ.։)

Ո՞ւր իշխիցեն շշնջել, թէ հրեշտակք ընդ կանայս ամուսնացան. զի նոքա հրեղէնք կոչին, եւ մարդիկ կաւեղէնք։ Չէ՛ մարթ անմարմնոցն ընդ կանայս մարմնաւորս ամուսնանալ. (Եզնիկ.։)

Յունական ոճով ասի. (Եսթ. ՟Ժ. 6.)

Եսթեր է գետն, զոր ամուսնացաւ թագաւորն. այս ինքն զոր ընդ իւր ամուսնացոյց, կամ ընդ որում ամուսնացաւ։

Անսովոր է եւ ասելն (Երզն. մտթ.)

Ըստ օրինացն՝ մեծ թշնամանք էին որդւոց, եթէ մարք ի տագերաց ամուսնանայցեն. այս ինքն առցին ի կնութիւն տագերաց։