adj.

Ուր չիք անջրպետ, կամ խտրոց բաժանման՝ ըստ տեղւոյ կամ ըստ բնութեան. անբաժան. անանջատ. անմեկնելի. այրըլմազ, նամէֆրուգ.

Անանջրպետն ի հօրէ եւ յորդւոյ։ Անանջրպետդ ի քէն վարժողաց. (Շար.։)

Բնակարան անանջրպետ նմին. (Յիսուս որդի.։)

Անանջրպետ միականութիւն։ Անանջրպետ կամօք։ Անանջրպետ հոգետոհմութեամբ, կամ դաստիարակութեամբ. (Նար.։)

Անանջրպետ միջոցաւ (այս ինքն անընդհատ եւ միշտ) խաղաղանալ. (Անան. եկեղ։)