Աներեւակի

adj.

cf. ԱՆԵՐԵՒԱԿ.

Որ զաներեւակի զօրութիւնսն թափանցանց լուսով իւրով ելանէ. (Ագաթ.։)

Աներեւակի նետիւք խոցոտեալ։ Որոգայթն գաղտնի, եւ հնարադիրն աներեւակի. (Նար. ԻԳ. ԷԵ։)

adv.

ԱՆԵՐԵՒԱԿԻ. ՅԱՆԵՐԵՒԱԿԻ. cf. ԱՆԵՐԵՒԱԿ.

Սոյնպէս աներեւակի էր ընդ նոսա ըստ խոստմանն իւրում. (Լմբ. հանգ.։)

Ոչ համբերեմք տանջանացս, զոր կրեմք յաներեւակի. (ՃՃ.։)