unburied.
ἅταφος. insepultus. Ոչ թաղեալ. առանց թաղման կամ գերեզմանի. չթաղուած. կէօմիւլմէմիշ.
Եւ ոչ գերեզմանի արժանի առնել, անթաղ բառնալ ընկենուլ. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Զդիակունս նոցա քարշել ընկենուլ անթաղ. (Խոր. ՟Գ. 32։)
Անթաղ իսկ ընդ վայր ընկեաց. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Գտաւ անթաղ ընկեցեալ. (Սահմ. ՟Ը։)
Կայցէ անթաղ. (Լմբ. յայտն.։)
Մերկս՝ անզէնս՝ անթաղս տեսանէին. (Ոսկ. ես.։)