adj.

that cannot be weighed;
inestimable, incomparable.

adj.

Ոյր չիք կշիռ. անչափ. ընդ որում չկշռի այլ ինչ. անզուգական, անհամեմատ. կշեռքի չեկօղ, աննման. դարթըսըզ, եօլչիւսիւզ, մէնէնտի եօգ.

Որչափ այն արեգակն արեգականս այսորիկ անչափ եւ անկշիռ է. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 11։)

Անկշիռ կենացն. (Յճխ. ՟Բ։)

Անկշիռ սահման, կամ իշխանութիւն, խոնարհութիւն։ Անկշիռ եւ անհամեմատ գովեստիւք։ Ի սպաս մարտիրոսաց անկշիռք եւ անզուգականք. (Նար.։)

Եւ արտաքոյ քան զկշիռ արդար. անչափաւոր. չափ չի պահօղ. չըրփըսըզ. օրանսըզ.

Ի մարմինս մեր ի յաճախութենէ լինին անկշիռ խառնուածք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 10։)

Անչափ ջերմութեամբ զանկշիռ անզուգութեանցն տանին պարսաւանս. (Պիտ.։)

adv.

Առանց կշռելոյ.

Անկշիռ (կամ անկշեռ) վաճառեալ, եւ կամ կշռաւ. (Մխ. դտ.։)