adj.

not fusible;
indissoluble;
indigest.

adj. adv.

Ոչ հալեալ. առանց հալելոյ կամ եղծման. չհալած, չաւրած. էրիմէտէն, էրիթմէտէն.

Զմենանդրի զպատկերն անհալ թողեալ ի ձաղանս յանպատեհ տեղւոջ. (Սոկր.։)

Զոր պահեաց անհալ՝ նկարելով ի նմա պատկեր արքունի. (Երզն. մտթ.։)

Կամ որ ինչ դժուարաւ հալի ի ստամոքսն. դժուարաւ մարսելի. անմարս. հազմ օլունմազ.

Ի ծանր եւ անհալ կերակրոց. (Մխ. բժիշկ.։)